Ontmoetingen

Het is nog donker wanneer de wekker ons wakker roept uit een onverwacht goede slaap. We willen vroeg vertrekken om warmte en drukte voor te zijn. Beneden treffen we een bovenbuurman, naar zijn zeggen net terug van een verjaardagspartij. Maar hij is altijd vroeg op. We wisselen enkele woorden en pakken de laatste spullen in de auto. Loom en langzaam hebben we in een paar dagen ons vertrek voorbereid. De Tour de France heeft daarbij voor de broodnodige rust gezorgd. 

Ons plan slaagt, geen files en op het (te) heetst van de dag zijn we bijna bij onze bestemming in Roskilde. Een ontmoeting in Denemarken met Corry en Lucas gaat niet door omdat onze wegen elkaar niet kruisen. Roskilde geniet van een warme zomermiddag en wij zoeken de schaduw voor de jeugdherberg. Daar raken we aan de praat met een dame uit Zwitserland. Haar man heeft een kunstbeen, een klapvoet en een hersenbeschadiging. Dat verandert je leven en samen praten we over hoe om te gaan met die verandering. Vroeg naar bed, maar eerst nog een Deens ijsje aan de haven. 

De volgende maandagmorgen over "The Bridge" en we zijn weer thuis. Door Österlen op weg naar Kivik. Veel graan en akkerbouw en soms waan je je op de Veluwe. Jasper en Jeanette kamperen er met de jongens. Gisteren hebben we onszelf uitgenodigd op de koffie. Kinderen en kleinkinderen zien is immers altijd een feest voor ons. Met een, om ons vertrek, huilende Felix stappen we na anderhalf uur met een licht bezwaard gemoed weer op. 

We moeten verder. Naar het Noorden. Naar Tranås en haar vriendelijke jeugdherberg en nog vriendelijker gastvrouw. Een jonge ondernemer, die twee jaar geleden is gestart. We waren er kort nadien en spraken met haar over het ondernemerschap. Ze kent ons nog en het gesprek van toen krijgt een vervolgje. Een volgende keer praten we vast weer door. 

We moeten weer verder, zoals Akka steeds maant in "Nils Holgersson", naar Stockholm, een korte etappe. Opnieuw naar een bekende jeugdherberg in Bredäng. In plaats van de beoogde tweepersoonskamer mogen we een hut bewonen voor dezelfde prijs. Fantastisch, op onszelf en parkeren naast de deur. De Tunnelbaan is dichtbij. Met de beheerder neem ik vervolgens uitgebreid de multi-culturele Zweedse samenleving door en we zijn het zeer eens dat alle mensen in principe gelijk zijn. Ook in Zweden rukt, tot ons verdriet, ultrarechts bedenkelijk op. Een rustdag, lekker rustig aan doen, ontbijten en de digitale krant lezen in de schaduw. Vanmiddag gaan we op bezoek bij Kerstin en Olle op Södermalm. We kochten Nordibacka van hen en we hebben de kontakten wederzijds onderhouden. Het is altijd goed elkaar te zien, ondanks dat we ouder worden. Zij ouder en brozer dan wij. Hoe vaak zullen we elkaar nog kunnen ontmoeten, vragen we ons onwillekeurig af. 

Opnieuw: we moeten verder naar Vemhån. Niet naar Nordibacka. Huis en haard hebben we in april verkocht aan onze buren Anna en Torbjörn. Wij huren nu een huis aan Buskes. Voor de kenners: Buskes ligt recht tegenover "onze" uitrit. Komend uit het dorp slaan we nu linksaf in plaats van rechtsaf. Het is opnieuw een warme (donderdag)middag. Britt en Bosse en AnneMarie zitten voor het huis op nr 103. Even parkeren, ons nieuwe onderkomen verkennen en dan maar direct even bijpraten. We zijn weer thuis en ook weer niet. 


De oplettende lezers hebben misschien gezien dat de zomerspecial van het dagblad "Trouw" deze zaterdag is gewijd aan Zweden. Lezers mochten een bijdrage leveren van maximaal 1200 woorden. Dat is ons gelukt en een citaat uit onze bijdrage staat in de kop van het artikel. Helaas zijn de namen van de ondertekenaars verwisseld. Booms en Boomker is weliswaar verwisselbaar maar niet inwisselbaar. Een beetje trots zijn we wel en daarom hieronder de tekst van onze bijdrage over de/een mooiste plaats in Zweden.

FLATRUET 
Nog ruim 100 km en nu al zien we het bord dat aangeeft of de weg over

Flaruet open is. Het is zomer en dus geen zorg. We rijden op weg 84 westwaarts richting Noorse grens. In Hede kiezen we de grusväg naar Mittadalen. Oerlandschap, een enkel huis, soms verbonden door de bovengrondse elektrische leiding. Berk, den en steen, afgewisseld met een meertje. In het Samische Messlingen naar het noorden. Op de hoogvlakte, Flatruet, lopen de rendieren voor ons uit. Rondom het fjäll, met het besneeuwde Helags. Zoveel natuur, stil, fris en winderig maar bovenal indrukwekkend. Op 975 meter hoogte leggen we onze steen bij het monumentje langs deze hoogstgelegen autoweg in Zweden. Wat is dit land toch genieten. 

Chris en Marije met kroost in Slowakije, Jasper en Jeanette in Scandinavië: er wordt dagelijks wat af geappt op "Onze app" waar we belevenissen en de warmte met elkaar delen en beklagen. Het heeft zeker charme al deze virtuele ontmoetingen 

Nog maar net op stap worden we geconfronteerd met het overlijden van onze vriend Seth. Twee weken geleden bezochten we hem en zeiden tot ziens. Inmiddels is het A dieu en zijn onze gedachten bij Marijke en hun kinderen. 

We zijn weliswaar in persoon verder weg maar in onze gedachten blijven jullie allen nabij. Kram uit Vemhån 
Elsbeth en Henk 



PS. De bosbranden nemen af en er komen nieuwe bij. Heel Zweden is geel, dor en droog. Gelukkig alleen nog maar enorme materiële schaden en geen doden. Over de branden de volgende keer meer. Inmiddels heeft het hier geregend en is het koeler.