Björnrike
Enkele kilometers ten zuiden van Vemdalen ligt het
skigebied Björnrike, dat samen met Vemdalsskalet, Storhogna en Klövsjö het
winterse attractiepak is. Skistar, een intetnational, exploiteert en investeert
met goed gewin. Nieuwe afdalingen maken, liften bouwen of vernieuwen en de
liftkaart duurder maken. Het is indrukwekkend wat er aan huizen, appartementen
en voorzieningen de laatste tien jaar is gebouwd. Het einde is nog niet in
zicht. De vier skigebieden worden 's winters met een pendelbus verbonden. Ze
liggen steeds enkele kilometers uit elkaar Afdalingen zijn kort maar er zijn er
veel. We hebben in de jaren dat we hier zijn de ontwikkeling gezien van
gemoedelijk skiën naar een mondain skioord.
Henk en Jannie wonen 's zomers ook enkele maanden in
Bjönrike. Af en toe leggen we wederzijds een bezoekje af en delen ervaringen en
belevenissen. Het lijkt wel een soort lotgenotencontact.
Door de enorme nieuwbouw is het op heel veel plaatsen een
grindbak, maar omdat zij in het oude gedeelte wonen lopen de elanden soms bij
hen rond het huis.
Skistar is nog lang niet klaar in dit gebied.
Natuurbeschermers houden het belang van de koningsadelaar nauwlettend in de
gaten en hebben voorlopig het recht aan hun zijde. Voor de argumenten van beide
strijdende partijen valt wat te zeggen. Persoonlijk heb ik veel meer
aarzelingen bij een rendabele exploitatie.
Intermezzo: Tijd
In een groot land
is tijd een rekbaar begrip. Alles is ver en de gemiddelde snelheid is
betrekkelijk laag. Je moet hard rijden om je per uur tachtig kilometer te
verplaatsen. De Zweden hebben daarvoor twee oplossingen gevonden. Ze spreken
niet in kilometers maar in mil. Een mil is tien kilometer. Als je acht mijl
rijdt voelt dat als hard rijden. Bovendien spreken ze liever nog over de
werkelijke reistijd. Sveg is een dik (drygt) halfuur, Vemdalen een klein
(knappt) halfuur. Östersund twee uur en maar 175 km, bijna 18 mil. 't Is even
wennen, maar het werkt. Overigens ben je van de Laarmanhof tot Nordibacka ongeveer
achttien uur zonder overnachting onderweg.
Storhogna
Noordwaarts gaan we en slaan nu in Vemdalen rechtsaf,
langs de kerk, door het dorp op weg naar Vemdalsskalet. Hier begint op 725 m
hoogte in 1938 al het wintersportplezier. Hele oude kleine huisjes staan naast
riante moderne vakantiehuizen. De enkele winkels van oudsher krijgen steeds
meer collega's uit andere branches. Verderop in Storhogna begint een dergelijke
ontwikkeling ook van de grond te komen. In het Fjällhotel genieten we in mei
van het algemeen toegankelijke warme zwembad en nog warmere bubbelbad. Een
feestje op die koude zondag. Weer verderop liggen de pistes van Klövsjö. Het
dorp ligt op de hellingen rondom en je waant je even in Oostenrijk.
Intermezzo:
Zelfbeeld
Het zelfbeeld van
iedere natie heeft de neiging groter te zijn dan de werkelijkheid toont. Wij,
Nederlanders, denken dat we vrijwel de enige zijn die op Spitsbergen
belangwekkend onderzoek doen. Dat geldt alleen voor het Barentszeiland
waarschijnlijk. Er zijn tientallen andere landen ook bezig met onderzoek in dit
gebied.
Zweden wonen in het
beste land ter wereld, ze hebben de hoogste watervallen en de beste inrichting
van hun maatschappij. Zoals onze vriend Herman ooit opmerkte hangt dat af van
hoe groot jouw wereld is. De Zweedse en Nederlandse kranten kun je bijna een op
een naast elkaar leggen als het gaat om onderwerpen als de zorg, het onderwijs,
de politiek, immigranten en ga maar door. Het is interessant om de commentaren
te lezen en daarin subtiele verschillen te zien. De Brexit wordt in Nederland
vooral gezien als het verlies van handel en een vriend, waaraan we kunnen
aanhaken met onze kritiek op te veel Europa. De linkse Zweedse regering
verliest een partner, die over de meeste onderwerpen gelijkt denkt en waarmee
ze samen optrekken
Zweden verliest een
partner, Nederland een handelspartner. Maar zowel in Stockholm als in Amsterdam
zijn ze ervan overtuigd dat ze grote kans maken op de vestiging van heel veel
grote internationals. Gemakshalve vergeten ze, denk ik, Brussel Frankfurt en
Parijs. De wens is de vader van de gedachte.
Naschrift
Het is een mooie zomer
en het gaat ons goed,
we zijn af en toe onderweg
maar ook veel rondom het huis
met tuin, klussen en veel zon
en vaak in gedachten bij jullie
Jullie reacties op de blog, niet verplicht, lezen we met veel plezier.
Uit het fotoalbum enkele beelden van Härjedalen
2 opmerkingen:
Wat een prachtige foto's, ze bekijken is al rustgevend dus ik kan me voorstellen hoe jullie je daar moeten voelen. ;-)
Ik lees telkens met veel plezier jullie blog, fijn dat je dit doet, Henk.
Hier is het de hele week al heet, mag van mij wel een tandje minder maar ach; het is zomer!
Tot gauw, hartelijke groet, ook van Ronald.
Dus het komplan is helemaal van de grond gekomen? Ik zou het liever zoals vroeger zien !!
Nog heel veel plezier daar!! P.s. Henk zou je mijn adres willen wijzigen in j.buringa@home.nl want per 18 aug. Ga ik de Hanze definitief verlaten ����
Een reactie posten