woensdag 9 september 2009

De grote vijf..., de bessen, de broodjes en de paddestoelen


gepubliceerd 9 september 2009

Deze week is de elandenjacht begonnen. De jacht is een van de hoogtepunten van het jaar. En het gaat om enorme aantallen. Jaarlijks worden er over het  hele land ca 8000 elanden geschoten. Onze omgeving is goed voor ca 2000 dieren. De berenjacht is twee weken geleden al begonnen en de stand staat bijna dagelijks in de krant. Jamtland/Harjedalen heeft een quotum van 78 beren, waren er nu ruim 30 zijn geschoten. Tot 15 oktober hebben de jagers nog de tijd want daarna gaan de beren in de winterslaap.
 In Zweden leven 2500-3000 beren en om de groei in de hand te houden mogen er dit jaar 248 worden geschoten. Harjedalen heeft relatief de meeste beren en dat hebben we dit jaar geweten. Veel schade aan loslopende kuddes schapen en koeien en veel kontakten met mensen. Elsbeth heeft inmiddels een mapje aangelegd met krantenknipsels voor wie het niet wil geloven.
Bovendien komen de wolven steeds zuidelijker. Ze zijn al op verschillende plaatsen hier gesignaleerd en hebben schapen aangevallen. Daarbij vergeleken is de elandenjacht vrij onschuldig en vooral gericht op de kameraadschap van de groep jagers en de vleesvoorziening in de winter. Zoals overal bestaat er natuurlijk altijd een groot verschil van mening over het te voeren beleid tussen de deskundigen in de hoofdstad en de man in het dorp. Je moet je trouwens niet voorstellen wat er hier gebeurt als de Partij voor de Dieren via het Europees Parlament de jacht zou verbieden.Voor jezelf betekent het wonen in de laatste wildernis van Europa wel dat het beeld van de jacht genuanceerder wordt.


Over de grote 5 gesproken.Tijdens het verblijf van Ewout en Grieteke hebben we er veel grappen over gemaakt.De grote 5 zijn: beer-wolf-veelvraat-lynx en koningsadelaar. Nu hebben wij in al die jaren alleen maar beren (2x) en een koningsadelaar (1x twee stuks en alleen door Henk) gezien.Het lijstje afwerken is dus een grote opgave. Buiten de dierentuin althans.
Ons dierenlijstje voor dit jaar is ongeveer als volgt: eland-rendier-ree-kraanvogel-haas-eekhoorn-adder-hagedis-vogels-mug en andere steekbeesten.. Het lijstje van Grieteke en Ewout is ongeveer ziet er, ondanks alle inspannningen- ongeveer zo uit: rendier-kraanvogels gehoord-haas-hagedis-zwaluw-specht gehoord -mug. Kortom :je moet er wel wat doen om de grote 5 te kunnen spotten.


Dit wat mistige plaatje is Elsbeth die in het bos lingon plukt. Deze bes is een familielid van de cranberry en smaakt lekker bij vlees of als jam op het brood.De oogst is groot nu.Dat kun je niet zeggen van de rode bes, de zwarte bes en de blauwe bosbes. Die oogsten waren zeer mager.Als je bedenkt dat de beren in deze periode vrijwel uitsluitend bessen eten dan realiseer je je ook dat de natuur zichzelf wel regelt.
In een eerder bericht hadden we het al eens over brood. Onlangs heeft Anne-Marie ons geleerd hoe  je haar lekkere bolletjes bakt en hoe je tunnbrod maakt.Dat was een middag feest te midden van een lekkere meel'troep'.Een paar dagen later kwamen Co en Piet een weekeindje en dus hebben we het zelf nog een keer geprobeerd. Nu zonder het toezicht ook van Anne-Marie. Maar het resultaat mag er zijn vinden we zelf.

Over onze vriend Piet en zijn grote interesse en kennis van paddestoelen schreven we al eens nadat we paddestoelen gegeten hadden, die ongekookt giftig kunnen zijn.In het weekeind van hun bezoek werden er lingon geplukt en paddestoelen gezocht. Opnieuw trof Piet weer allemaal voor hem nieuwe soorten aan.En ze brachten een mand vol kantarellen mee !.
Hier komt ook een paddestoel voor, de Goliathmusseron, die gewild is door Japanners vanwege de roeswerking en stimulerende eigenschapppen.
Een natuurlijk Viagra middel en dat voor de prijs van 1500 euro per kilo. Verder naar het noorden komen ze veel voor en hier had Anne/Marie er ook een gevonden.
Overigens was het een heel gezellig weekeind met z'n vieren, waarbij het leven van Nederlanders in Zweden uiteraard onderdeel van de gesprekken is.Gek he dat je toch voortdurend blijft ijken op de cultuur waarin je bent opgegroeid. Dat doen we trouwens ook met Herman en Len, die hier de oer-Nederlanders zijn en al 17 jaar iedere zomer komen.We praten jaarlijks bij en over...

Naar die cultuur in eigen land  reizen we maandag weer af. We doen het kalm aan om het af te wennen. Via een bezoek aan Uppsala, een overnachting bij de vorige eigenaars van Nordibacka in Stockholm en een paar dagen bij oude vrienden in Olofstrom in Zuid-Zweden hopen we zondags weer thuis te komen.

Inmiddels zijn we de laatste Nederlanders in Vemhan en is hier de herfst echt ingetreden.
We reizen dus opnieuw terug in de tijd.
Enerzijds jammer dat het voorbij is, anderzijds ook blij jullie weer terug te zien. 't Is altijd dubbel, maar het leven in twee werelden hebben we ons zelf aangedaan. En hier kunnen zijn is nog steeds een voorrecht.

1000 x TACK
aan onze vrienden, familieleden, buren die dat mogelijk hebben gemaakt door op ons huis te passen, de post te regelen, de bloemen te verzorgen,
de scootmobiel op te laden, bij frau Beum op bezoek te gaan,
een oogje in het zeil te houden, en ga zo maar door.
Die achterwacht is onmisbaar en wordt door ons heeeeeel erg gewaardeerd.
En jullie lezers... we hopen dat jullie iets hebben meegekregen van ons gevoel voor het leven hier. Waarom wij het hier fijn vinden. Prettiger dan in Haren? Nee ..maar anders en die afwisseling is juist zo mooi.
Dank voor jullie reacties en tot gauw.

Tenslotte een wens voor Truus en Jaap: geniet in en van jullie nieuwe vaderland !

1 opmerking:

Ewout en Grieteke zei

Hej hej Elsbeth en Henk,
Een mooi beeld en een mooie afsluiting. We hebben met veel plezier jullie blog gevolgd. En meer dan dat: we zijn er zelfs een onderdeeltje van! Ook dát is een voorrecht. We begrijpen nu helemaal wat het voor jullie moet zijn om in Vemhan te wonen en leven. Maar we zijn óók blij dat we jullie weer in Nederland zullen kunnen begroeten.
Langzaam wennen aan het drukke verkeer, de andere huizenbouw, fabrieken, loodsen etc, en vooral de akkertjes, erfjes en perkjes met hekjes en heggetjes eromheen én het gestress. Hoewel stress nooit zal wennen ... Het zal toch wel weer een tijdje duren voordat je echt in Nederland bent geland.
We wensen jullie een heel goede reis en goede thuiskomst en verheugen ons op het weerzien.
varm hälsning van Ewout en Grieteke