Danslärarens återkomst

Gezicht op de omgeving vanaf Rodovållen

`
De terugkeer van de dansleraar. 

Het is de titel van een literaire thriller van Henning Mankell 

( spreek uit zonder klemtoon op een lettergreep) dat zich afspeelt in onze omgeving. Geen Kurt Wallender in de hoofdrol. Twijfelachtige nazi sympathieën zijn ook hier te vinden en vormen onderdeel van het plot. Het aardige van een verhaal dat in een bekende omgeving speelt is dat je als het ware meeloopt in het verhaal. Deze roman speelt in Sveg, waar Mankell opgroeide. Het huis dat een belangrijke rol speelt in het verhaal staat vlak naast de spoorbrug. Nu dus de Mankell brug. 

In de voetsporen van een bekende auteur is in Zweden een beproefd concept van city marketing. De Wallander wandeling in Ystad is misschien wel de bekendste. Maar let op: in Haren wordt er voortvarend geschreven aan een groene wandeling door literair Haren. Tenslotte nog een leestip van een bloglezer die heeft genoten van Mankells boek Italiaanse schoenen. In 2007 schreef ik over dit boek een leesrapport voor de uitgever:

Dit boek past in de Mankell-lijn met titels als Diep e.a. Een verdieping in het werk van Mankell, waarin de Afrikaanse romans en de Wallanders samenkomen. Daarmee komt de thematiek dichter bij huis en blijft in die snelle zinnen het boek spannend en heel goed leesbaar. Je blijft nieuwsgierig naar de plot, maar kunt niet om de boodschap aan het  individu en de samenleving heen. Bovendien is de beschrijving van natuur en omgeving erg realistisch.

Een boek voor de Mankell fans, de Scandinavië liefhebber, de lezers van een spannend verhaal en de lezer, die literair ook iets verwacht van een goed thema met uitgewerkte hoofdfiguren.

Lust ik frambozen ? en die...en die

De terugkeer van Felix en zijn moeder. Beiden binnen een jaar terug op Nordibacka. Vorig jaar nog maar 10 weken oud, nu ruim 14 maanden. Felix is de jongste gast ooit tijdens ons verblijf. Ook oma Janny is van de partij en het is volop genieten van dit bezoek. De upside van Down maakt ons allemaal voortdurend blij. Het zijn dagen dat onze dagindeling anders verloopt dan normaal en dat we andere dingen doen dan we gewend zijn. Eigenlijk niet anders dan tijdens familiebezoek in Haren. Maar genieten, gezellig, genoegelijk is het wel.

De terugkeer van Chris, Marije en Laura is aanstaande. Woensdagmiddag hopen zij hun rentree te maken. En Isa maakt dan haar entree. We hebben net een dag voor de beddenwissel, Isa is 9 maanden en we kijken er naar uit om haar ook dagen achtereen mee te kunnen maken. En hoe anders zal het nu zijn dan 3 jaar geleden toen Laura bij haar bezoek nog maar 4 was ? We gaan in ieder geval zwemmen hebben we beloofd.

De monnikskap groeit ons boven het hoofd

De terugkeer van de zomer is nauwelijks aan de orde. Want de zomer is  steeds gebleven. Zo'n zomer die je je herinnert uit je jeugd. Af en toe een slechte dag en dan weer in de korte broek. Hopelijk blijft het fraaie weer nog even.

De laatste weken waren rustig en gemoedelijk. We maakten het trapproject af en genoten van de bloemenweelde in de tuin. De buurman hooide twee weken eerder dan gebruikelijk, zover ligt de natuur voor, en wij onderhielden trouw de tuin. En natuurlijk zijn we gewoon veel buiten. Een seniorenleven dus.

Op heel veel plaatsen in dit land tref je een hembygdsgård aan. ( hembygd=lokaal gebouwd). Een verzameling oude huizen, die ooit in de omgeving hebben gestaan en min of meer kenmerkend zijn voor de  regio. Een woonhuis, schuren, smidse, bakschuur, hooischuur enz. Zo'n terrein wordt ook gebruikt voor de dorpsfeesten in zomer en winter. Een af en toe geeft men er demonstraties van ambachten en tref je er een zomercafe aan. Al die houten huizen zijn betrekkelijk eenvoudig te verplaatsen als je de balken op volgorde weet te houden. Hieronder een paar foto's van het hembygdsgård in Hede.

Hartelijke groet van ons allebei.