Poten, benen en wielen

De tijd  gaat snel want er is al weer een maand voorbij sinds onze laatste blog. Die maand viel uiteen in twee delen. Het eerste deel met het bezoek van Chris, Marije, Laura en Jasper en de ouders van Marije: Wyan en Henk. Het tweede deel met het uitrusten van dat bezoek.Het was erg gezellig en er is ook veel gepresteerd. Hun bezoek was ook de aanleiding voor de bouw van een zandbak, een schommel en het lenen van een fietsje. Zandbakzand haal je hier gewoon uit het bos. En het bos is van...  de bosbouwindustrie ?....en dus gratis. Het was een succes en we hadden voortdurend zandtaartjes, zandkoekjes en zandkastelen. De hele dag een klein meisje om je heen, die voortdurend draaft (benen) en blij en vrolijk is, was  voor ons een nieuwe ervaring.Tjonge wat heeft zo'n kind een energie ! Onze rol van gumma en gubbe kreeg die twee weken een nieuwe inhoud. Absoluut leuk !

Met name Jasper en Henk Jansen bleken evenwichtskunstenaars op twee poten. Balancerend op de ladder, in alle rust trouwens, werden zijkanten en vooral de "onbereikbare"windveren geschilderd. Marije krabde ondermeer het naambord schoon en verfde het opnieuiw. Chris en Henk bouwden samen een  nieuw houthok achter de schuur.Wyan zaagde ook stammetjes in bruikbare stukken.En Elsbeth was van alle markten thuis en zette zich overal in en zorgde er voor dat iedereen zich thuis voelde. Dat leverde ook veel taarten op en niet alleen vanwege alle verjaardagen die we hier vierden. Het is bijzonder om zo twee weken met je gezin weer samen te zijn. Dat gebeurt wel eens een dag, maar twee weken....... Henk en Wyan waren een gezellige en goede aanvulling.

Natuurlijk deden we ook veel andere dingen, zoals een bezoek aan Ostersund, rijden op de quad van Bosse(wielen), Marijke reed paard ( benen) met en bij Carina, het bezoeken van een drafwedstrijd (benen) in Oviken op uitnodiging van Anders & Carina en niet te vergeten de eerste paardrijles van Laura. Prachtig zoals ze zelfbewust op de  IJslandse pony zat.(benen)
Overigens:: op de rit naar Ostersund (wielen) wilden we een elandenfarm bezoeken. Het was nog voorseizoen en bezoek kon dus alleen maar op afspraak lazen we toen we voor het hek stonden. Dus toch maar even bellen......nee, nee het kon niet want hij had al een rondleiding gedaan vandaag. ........??? 
Toen stonden wij op onze achterste benen.


We hadden (en hebben nog steeds) heel goed weer om lekker buiten te zijn. Maar eveneens een echte regendag Helaas helaas regende het ook (zo ongeveer de enige plaats in Zweden)toen Laura, Marije en Elsbeth dansten (benen) rond de Majstang op Midzomer. We hebben het al veel vaker meegemaakt maar het is anders als "eigen volk"meedoet.

Tijd te kort om alles te doen wat we wilden. Eigenlijk wel goed dat er iets overblijft voor later. Voor Henk had dit bezoek een extra dimensie: hij fietst weer op een gewone lage damesfiets.(wielen) Met deskundig advies van Marije's zus Angela, de hulp van Jasper en Henk J. lukte het hier in alle rust op de voormalige fiets van tante Greet de juiste balans te vinden. Nu fietsen we weer makkelijk naar het dorp !Heerlijk !

Het betekent dat we de driewieler thuis kunnen opvouwen en op zoek moeten naar een lage damesfiets met versnelling.
Als er onder jullie iemand is die een goede gebruikte fiets weet die te koop is dan houden we ons natuurlijk aanbevolen.


En dan was er natuurlijk het koninklijk huwelijk.We waren niet uitgenodigd maar zoals iedere Zweed hebben we het van nabij meegemaakt. 's Avonds werden grote delen van het banquet uitgezonden,we zagen het aansnijden van de taart en maakten de openingsdans mee. Verrassend en erg open zonder opdringerig te zijn. Een goed voorbeeld van een open koningshuis waar echt prive ook nog persoonlijk blijft. We doen in Nederland te krampachtig als je dit zo ziet.


De lange dagen zijn mooi. Natuurlijk staan de tijden van zonsopkomst en -ondergang dagelijks in de krant. Zie bijgaande foto en neem gerust aan dat je onder normale omstandigheden  om middernacht zonder licht de krant nog kunt lezen. Ieder jaar opnieuw blijft dat lichte licht fascinerend.


Tenslotte een bijzonder boeken-voetbalbericht uit de regionale krant (citaat): ......Jan Wolkers was een Nederlandse schrijver (hij leefde van 1925-2007) Zijn vrijmoedig spreken en schrijven over sexualiteit leidde ertoe dat de calvinisten gedwongen waren tot een extra dosis vlugzout. Wolkers daagde voortdurend  uit. Lees vooral :"Turks fruit"
Uitdagen doet ook Arjen Robben, een gedreven voetbalspeler die eigenwijs kriebelt en in de regel succes heeft....Robben zien spelen is zoals het lezen van Wolkers, begrijpt u."  
Maar ja... ook Wolkers ontging de hoofd(Nobel) prijs. Overigens gaat dit ook nog over benen. 

En verder:
staat de tuin mooi in bloei
zijn we veel buiten
namen we afscheid van Janne en Britt-Marie die hun stuga hebben verkocht
kochten op de veiling een mooie broodbakplank voor SEK 50
en hebben we nog veel plannen.