Nu sommartiden kommer

+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++zo 19.15 uur
...een half uur geleden zagen we een adder op het tuinpad....nog niet eerder hier aangetroffen.....
er gebeurt hier zo weinig dat dit nieuws na 2 dagen nog actueel is


"Nu sommartiden kommer..."is een heel bekende regel uit het Zweedse liedboek en wordt in deze tijd te pas en te onpas ten gehore gebracht. In de kerk, op de radio en tv, maar ook bij de gezamenlijke afsluiting van het schooljaar. En ach..met een beetje begrip van het Gronings is de vertaling niet zo heel moeilijk. Het was ook echt hoogzomer de laatste twee weken. Soms toch ook wel te warm. En met weinig wind heb je de ideale omstandigheden voor onze 'gevleugelde en stekende vrienden' zoals wesp, knoet en een heel grote zwarte. 't Hoort er bij hier, je went eraan, geen aandacht aan schenken,maar af en toe toch lastig en veel krabben.

De bloemen op de foto's illustreren het bloeiende hier. In het hoge gras zijn ze echter slecht te zien.En op de vaas zeer beperkt houdbaar, helaas.
Na jaren pogen hebben we nu lupinen in de tuin en Britt waarschuwt al dat we binnen een paar jaar zullen schelden op dit (on)kruid. Maar Elsbeth ziet vooralsnog haar tuininspanningen beloond.

Het is overigens heel bijzonder, zoals we ons vorige week realiseerden, dat we spinazie uit eigen tuin (en zelf opgekweekt) aten. Vroeger was dat een taak van onze opa's en onze vaders en zij hebben nooit zoveel of soms helemaal niets met de tuin gekund. Alle goede bedoelingen ten spijt. Het kost veel aandacht en tijd, maar het resultaat is 'zoet'. De rabarber oogsten we regelmatig en ook de eerste radijs is op de boterham (met suiker) beland. Het is allemaal geen wereldnieuws, maar dat heb je hier ook nauwelijks. Maar dit kleine nieuws heeft wel veel impact op ons.

En daar kun je (voor jezelf) ook wel 's bij stilstaan.

------------------------------------------------

Ook iets waar je opeens bij stil staat is het gevoel dat je hebt als de schoorstenen weer zijn geveegd. Dat geeft een merkwaardig gevoel van veiligheid. In tijdelijk bewoonde huizen is vegen eenmaal per 4 jaar verplicht. De ladder moet klaar staan en de pikzwarte (ook z'n haar) veger klimt op het dak.En zoals je ziet is ook de in onze ogen wankele constructie op het dak van het gastenverblijf voor hem geen probleem. Opvallend is het hoe netjes hij de boel weer achterlaat.

Overigens hebben we gevraagd of ze ons in het reguliere vaste schema kunnen opnemen. We zullen het wel merken maar houden het ook zelf in de gaten. Je weet hier nooit of ze dingen ook werkelijk doen.

Neem nou de kapper: - ja we moeten hier toch ook ons haar laten knippen- via de telefoon een afspraak maken lukt heel moeizaam. Ze willen eigenlijk niet denk je dan. Of komt het van ons accent ? Persoonlijk een afspraak maken levert een afspraak binnen 3 dagen op. En nog met korting ook, omdat de kapster nog niet helemaal klaar is met de opleiding. 'n Idee in crisistijd ?

Zondag de 26e zijn we aanwezig geweest bij een van de vele openluchtkerkdiensten. Hier zo'n 2 mijl (20 km) vandaag werd een dienst gehouden op een oude zomerboerderij hoog in het fjall. Prachtig weer, 35 mensen, een voorgangster die prachtig cello speelde en sprak over `verlangen´nav het verhaal van het verloren lam. Het zingen is minimaal zeker als je de Peper gewend bent. Maar zo´n mooi moment in de natuur blijft transparant en erg mooi. En de kyrkkaffe met fika was erg lekker en de praterij gewoon gezellig.

Zondag de 5e gingen we naar een van de vele zomerveilingen. Dit keer in Overberg. Het is zeg maar de veiling van de Rommelmarkt in Haren, maar dan buiten. Je neemt je eigen stoel mee en zoekt een plaatsje in het gras. Er wordt koffie verkocht en natuurlijk ook broodjes worst. Het hele spektakel duurt uren met veilingmeesters, die elkaar om 't uur aflossen. Je ziet een hoop rotzooi in de auto's verdwijnen. Die spullen beginnen tzt aan een volgend leven op de volgende veiling. Kringloop als volksvermaak dus. Maar zo'n veiling heeft ook/bovenal een grote sociale functie. En de prijzen ? Veel tussen de € 2 en € 20 euro en lang niet altijd echt een koopje. We boden een paar keer maar kochten alleen een rugzak van berkenschors. Ja Truus, ..het virus is gezaaid en het begin is er.

Het grote project van de laatste weken is de bouw geweest van een brug, zoals zie hier zeggen, voor de ingang van het gastenverblijf. Eigen ontwerp, advies van Bosse, en ons huwelijk is nog in stand. We bedoelen het zelfde,

maar het duurt even voordat we dat allebei doorhebben. Onze grote zorg is nu dat Karel bij z'n volgende bezoek het aanziet en 'het toch maar even verbetert, omdat....' Hartstikke goed bedoeld natuurlijk

want zijn trapopgang voor het lofthus staat als een blok ! We zijn erg tevreden over het eindresultaat en wachten nu op de 'zegen' van Karel. Met deze opgang is het nu ook voor mij (Hnk) makkelijker naar binnen lopen. En als we straks met de trap in huis aan de gang gaan willen we in het gastenverblijf gaan wonen.

De berichten van thuis zijn goed. Frau Beum komt goed de zomer door, Jasper is enthousiast bij de Nierstichting begonnen, Jolanda feestelijk getrouwd, Karel past op de scootmobiel en Fre is attent op onze post. Chris was jarig en bbqued breeds en groots, Laura heeft al succes met dansen, Marije is de trotse moeder, Hanneke afgestudeerd,Truus had een gebakje op Elsbeths verjaardag en onze trouwdagen vierden we een week later bij Valkojan. Genoeg reden tot dankbaarheid dus.

Met Michael Jackson hebben we weinig tot niets. Is dat raar ? Met de TOUR des te meer en we blijven op voor de Avondetappe. We kunnen immers toch uitslapen ?