De grote vijf..., de bessen, de broodjes en de paddestoelen

gepubliceerd 9 september 2009

Deze week is de elandenjacht begonnen. De jacht is een van de hoogtepunten van het jaar. En het gaat om enorme aantallen. Jaarlijks worden er over het  hele land ca 8000 elanden geschoten. Onze omgeving is goed voor ca 2000 dieren. De berenjacht is twee weken geleden al begonnen en de stand staat bijna dagelijks in de krant. Jamtland/Harjedalen heeft een quotum van 78 beren, waren er nu ruim 30 zijn geschoten. Tot 15 oktober hebben de jagers nog de tijd want daarna gaan de beren in de winterslaap.
 In Zweden leven 2500-3000 beren en om de groei in de hand te houden mogen er dit jaar 248 worden geschoten. Harjedalen heeft relatief de meeste beren en dat hebben we dit jaar geweten. Veel schade aan loslopende kuddes schapen en koeien en veel kontakten met mensen. Elsbeth heeft inmiddels een mapje aangelegd met krantenknipsels voor wie het niet wil geloven.
Bovendien komen de wolven steeds zuidelijker. Ze zijn al op verschillende plaatsen hier gesignaleerd en hebben schapen aangevallen. Daarbij vergeleken is de elandenjacht vrij onschuldig en vooral gericht op de kameraadschap van de groep jagers en de vleesvoorziening in de winter. Zoals overal bestaat er natuurlijk altijd een groot verschil van mening over het te voeren beleid tussen de deskundigen in de hoofdstad en de man in het dorp. Je moet je trouwens niet voorstellen wat er hier gebeurt als de Partij voor de Dieren via het Europees Parlament de jacht zou verbieden.Voor jezelf betekent het wonen in de laatste wildernis van Europa wel dat het beeld van de jacht genuanceerder wordt.

Over de grote 5 gesproken.Tijdens het verblijf van Ewout en Grieteke hebben we er veel grappen over gemaakt.De grote 5 zijn: beer-wolf-veelvraat-lynx en koningsadelaar. Nu hebben wij in al die jaren alleen maar beren (2x) en een koningsadelaar (1x twee stuks en alleen door Henk) gezien.Het lijstje afwerken is dus een grote opgave. Buiten de dierentuin althans.
Ons dierenlijstje voor dit jaar is ongeveer als volgt: eland-rendier-ree-kraanvogel-haas-eekhoorn-adder-hagedis-vogels-mug en andere steekbeesten.. Het lijstje van Grieteke en Ewout is ongeveer ziet er, ondanks alle inspannningen- ongeveer zo uit: rendier-kraanvogels gehoord-haas-hagedis-zwaluw-specht gehoord -mug. Kortom :je moet er wel wat doen om de grote 5 te kunnen spotten.

Dit wat mistige plaatje is Elsbeth die in het bos lingon plukt. Deze bes is een familielid van de cranberry en smaakt lekker bij vlees of als jam op het brood.De oogst is groot nu.Dat kun je niet zeggen van de rode bes, de zwarte bes en de blauwe bosbes. Die oogsten waren zeer mager.Als je bedenkt dat de beren in deze periode vrijwel uitsluitend bessen eten dan realiseer je je ook dat de natuur zichzelf wel regelt.

In een eerder bericht hadden we het al eens over brood. Onlangs heeft Anne-Marie ons geleerd hoe  je haar lekkere bolletjes bakt en hoe je tunnbrod maakt.Dat was een middag feest te midden van een lekkere meel'troep'.Een paar dagen later kwamen Co en Piet een weekeindje en dus hebben we het zelf nog een keer geprobeerd. Nu zonder het toezicht ook van Anne-Marie. Maar het resultaat mag er zijn vinden we zelf.

Over onze vriend Piet en zijn grote interesse en kennis van paddestoelen schreven we al eens nadat we paddestoelen gegeten hadden, die ongekookt giftig kunnen zijn.In het weekeind van hun bezoek werden er lingon geplukt en paddestoelen gezocht. Opnieuw trof Piet weer allemaal voor hem nieuwe soorten aan.En ze brachten een mand vol kantarellen mee !.
Hier komt ook een paddestoel voor, de Goliathmusseron, die gewild is door Japanners vanwege de roeswerking en stimulerende eigenschapppen.
Een natuurlijk Viagra middel en dat voor de prijs van 1500 euro per kilo. Verder naar het noorden komen ze veel voor en hier had Anne/Marie er ook een gevonden.
Overigens was het een heel gezellig weekeind met z'n vieren, waarbij het leven van Nederlanders in Zweden uiteraard onderdeel van de gesprekken is.Gek he dat je toch voortdurend blijft ijken op de cultuur waarin je bent opgegroeid. Dat doen we trouwens ook met Herman en Len, die hier de oer-Nederlanders zijn en al 17 jaar iedere zomer komen.We praten jaarlijks bij en over...

Naar die cultuur in eigen land  reizen we maandag weer af. We doen het kalm aan om het af te wennen. Via een bezoek aan Uppsala, een overnachting bij de vorige eigenaars van Nordibacka in Stockholm en een paar dagen bij oude vrienden in Olofstrom in Zuid-Zweden hopen we zondags weer thuis te komen.

Inmiddels zijn we de laatste Nederlanders in Vemhan en is hier de herfst echt ingetreden.
We reizen dus opnieuw terug in de tijd.

Enerzijds jammer dat het voorbij is, anderzijds ook blij jullie weer terug te zien. 't Is altijd dubbel, maar het leven in twee werelden hebben we ons zelf aangedaan. En hier kunnen zijn is nog steeds een voorrecht.

1000 x TACK

aan onze vrienden, familieleden, buren die dat mogelijk hebben gemaakt door op ons huis te passen, de post te regelen, de bloemen te verzorgen,

de scootmobiel op te laden, bij frau Beum op bezoek te gaan,

een oogje in het zeil te houden, en ga zo maar door.

Die achterwacht is onmisbaar en wordt door ons heeeeeel erg gewaardeerd.

En jullie lezers... we hopen dat jullie iets hebben meegekregen van ons gevoel voor het leven hier. Waarom wij het hier fijn vinden. Prettiger dan in Haren? Nee ..maar anders en die afwisseling is juist zo mooi.

Dank voor jullie reacties en tot gauw.

Tenslotte een wens voor Truus en Jaap: geniet in en van jullie nieuwe vaderland !

Van paparazzi, de terugkomst van de koeien en.......nog meer

gepubliceerd zondag 16 augustus 2009










Onbespied waanden we ons tijdens de werkzaamheden,al zou je dat niet zeggen, aan de bosrand. Maar echt ...we haalden hout uit het bos om nog vaker de kachel aan te kunnen steken. Zagen doen we volgend jaar maar het hout ligt nu tenminste droog achter het lofthus. En de fotografe spreken we nader. Nog meer paparazzi zou je kunnen zeggen van de foto's van het "rendierspotten "- en met groot succes voor een avondvullend programma(met dank aan G&E)- op Flatruet.En dan hebben we het nog niet over de foto´s van de terugkeer van de koeien van de zomerwei. Buren Tobjorn,Anna en Manne wonen 's zomers in het fjall op de boerderij,waar de koeien vrij rond lopen en grazen in de natuur. En 's avonds komen ze uit eigen beweging terug naar de zomerboerderij en gaat het hek dicht tegen de beren.
Het is 2 mijl zoals ze hier zeggen, dus 20 kilometer, en de koeien lopen het hele stuk onder begeleiding van "echte"ko-boys. Alleen de oer-moeder Stjarna en de twee jongste kalfjes worden gereden en lopen inmiddels in de wei naast ons samen met de stieren. De anderen lopen bij de boerderij tot het tijd is voor stier Jack, of Jak op z'n Zweeds. Dat moet volgend jaar ook een beetje passen en dus is het even rekenen.In real life http://www.youtube.com/watch?v=W_XQBBssK2c


Morgen beginnen ook hier weer de scholen en is de zomer feitelijk voorbij. Drie weken geleden maaide de buurman het gras al dat nu als 20 koeie-eieren keurig langs de kant van ons land ligt. Rolf was er net en de kinderen van Nina keken hun ogen uit. Stadskinderen zagen het landleven voor de deur en na het maaien hadden ze een geweldig groot speelterrein. Dat je van de natuur direct kunt eten is ook een beetje vreemd. Toch hebben ze geweldig genoten.

Weken (leuke) met bezoek liggen achter ons en we hebben veel bijgepraat. Annika en Kjell uit Olofstrom deden een grote reis door Zweden op de motor en bleven een nachtje. Nederlands/Noorse Susan verrastte ons een weekend met bezoek en we hebben ook met haar heerlijk bijgepraat over het leven en ouwerwets bijgepraat over ons boekverkopersvak. Met haar bezochten we de tentoonstelling over de heksenverbrandingen in de jaren 1670 in Lillhardal. 300 vrouwen in 5 jaar tijd....verschrikkelijk wat geloof, macht en angst allemaal kan aanrichten. Maar ja..net als vaker al is gebeurd...een aantal jaren geleden is er excuus voor die daden aangeboden. Hoe helpt dat nu nog vraag je je af. En hoe zou het anno 2009 gaan als een soortgelijke aktie wordt onketend in onze maatschappij?

Buurvrouw Anne-Marie kreeg haar Nederlandse kennis op bezoek en 41 jaar werd bijgepraat. Terug naar de 60-ties. En wij zagen in levende lijve wat we hebben veroorzaakt met onze oproep in de krant. (zie ons eerste blog)


Morgen gaan Grieteke en Ewout weer door naar Nederland. Ze reisden via Noorwegen en hebben ons, tijdens hun verblijf deze week, hier geweldig geholpen. De westmuur zit weer goed in de verf en dat is een pak van ons hart. Volgend jaar moet de voorkant weer want die is erg slecht (Jasper ... heb je tijd ?)Het was een erg fijne week met "cultureel werk", klussen dus maar ook heel veel gezelligheid.


En ook Grieteke en Ewout hebben ervaren hoe therapeutisch het boswerk is. Het grote werk op sterke schouders. Houthakken heeft als voordeel dat er aan je wordt gedacht als het hout wordt gestookt, zeg tot 2016/2017. En Gerke kan gerust zijn dat ook het laatste deel van het bos is opgeruimd en ontdaan van omgehakte stammetjes.
Overigens is bos hier vooral produktie en nauwelijks natuurschoon. Achter het huis zijn grote stukken gekapt en rijden vrachtauto's met dubbele aanhangers heen en weer om het hout te halen. Wat jammer van het bos denk je dan. Het duurt 80-100 jaar voordat het weer gekapt kan worden. Maar ondertussen hebben wij vast wel incontinentie-materiaal nodig. Misschien wel van eigen bodem...

Thuis lijkt alles goed te gaan maar missen we de 3e bruiloft in de familie. Nu van Arjan en Leanne. Ook misten we het feest van Piet en Co. Maar een mens kan ook niet alles. En gelukkig is er begrip voor.Jannet en Jur en Wills maar ook anderen zoals Etty en Janny en Fre vergeten frau Beum niet. En dat voelt goed.

Twee plaatjes om te laten zien hoe het weer is. Het Sonfjall in de regen en de akkerbloemen volop in de zon voor het huis.



Zoals overal kan het weer alle kanten op. Maar de temperatuur begint te dalen en 's nachts naderen we al weer het vriespunt. Kortom: ons vertrek komt langzaam maar zeker in zicht.Maar hopelijk duurt het nog even.


Kram van ons.

Nu sommartiden kommer

+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++laatste nieuws+++zo 19.15 uur
...een half uur geleden zagen we een adder op het tuinpad....nog niet eerder hier aangetroffen.....
er gebeurt hier zo weinig dat dit nieuws na 2 dagen nog actueel is


"Nu sommartiden kommer..."is een heel bekende regel uit het Zweedse liedboek en wordt in deze tijd te pas en te onpas ten gehore gebracht. In de kerk, op de radio en tv, maar ook bij de gezamenlijke afsluiting van het schooljaar. En ach..met een beetje begrip van het Gronings is de vertaling niet zo heel moeilijk. Het was ook echt hoogzomer de laatste twee weken. Soms toch ook wel te warm. En met weinig wind heb je de ideale omstandigheden voor onze 'gevleugelde en stekende vrienden' zoals wesp, knoet en een heel grote zwarte. 't Hoort er bij hier, je went eraan, geen aandacht aan schenken,maar af en toe toch lastig en veel krabben.

De bloemen op de foto's illustreren het bloeiende hier. In het hoge gras zijn ze echter slecht te zien.En op de vaas zeer beperkt houdbaar, helaas.
Na jaren pogen hebben we nu lupinen in de tuin en Britt waarschuwt al dat we binnen een paar jaar zullen schelden op dit (on)kruid. Maar Elsbeth ziet vooralsnog haar tuininspanningen beloond.

Het is overigens heel bijzonder, zoals we ons vorige week realiseerden, dat we spinazie uit eigen tuin (en zelf opgekweekt) aten. Vroeger was dat een taak van onze opa's en onze vaders en zij hebben nooit zoveel of soms helemaal niets met de tuin gekund. Alle goede bedoelingen ten spijt. Het kost veel aandacht en tijd, maar het resultaat is 'zoet'. De rabarber oogsten we regelmatig en ook de eerste radijs is op de boterham (met suiker) beland. Het is allemaal geen wereldnieuws, maar dat heb je hier ook nauwelijks. Maar dit kleine nieuws heeft wel veel impact op ons.

En daar kun je (voor jezelf) ook wel 's bij stilstaan.

------------------------------------------------

Ook iets waar je opeens bij stil staat is het gevoel dat je hebt als de schoorstenen weer zijn geveegd. Dat geeft een merkwaardig gevoel van veiligheid. In tijdelijk bewoonde huizen is vegen eenmaal per 4 jaar verplicht. De ladder moet klaar staan en de pikzwarte (ook z'n haar) veger klimt op het dak.En zoals je ziet is ook de in onze ogen wankele constructie op het dak van het gastenverblijf voor hem geen probleem. Opvallend is het hoe netjes hij de boel weer achterlaat.

Overigens hebben we gevraagd of ze ons in het reguliere vaste schema kunnen opnemen. We zullen het wel merken maar houden het ook zelf in de gaten. Je weet hier nooit of ze dingen ook werkelijk doen.

Neem nou de kapper: - ja we moeten hier toch ook ons haar laten knippen- via de telefoon een afspraak maken lukt heel moeizaam. Ze willen eigenlijk niet denk je dan. Of komt het van ons accent ? Persoonlijk een afspraak maken levert een afspraak binnen 3 dagen op. En nog met korting ook, omdat de kapster nog niet helemaal klaar is met de opleiding. 'n Idee in crisistijd ?

Zondag de 26e zijn we aanwezig geweest bij een van de vele openluchtkerkdiensten. Hier zo'n 2 mijl (20 km) vandaag werd een dienst gehouden op een oude zomerboerderij hoog in het fjall. Prachtig weer, 35 mensen, een voorgangster die prachtig cello speelde en sprak over `verlangen´nav het verhaal van het verloren lam. Het zingen is minimaal zeker als je de Peper gewend bent. Maar zo´n mooi moment in de natuur blijft transparant en erg mooi. En de kyrkkaffe met fika was erg lekker en de praterij gewoon gezellig.

Zondag de 5e gingen we naar een van de vele zomerveilingen. Dit keer in Overberg. Het is zeg maar de veiling van de Rommelmarkt in Haren, maar dan buiten. Je neemt je eigen stoel mee en zoekt een plaatsje in het gras. Er wordt koffie verkocht en natuurlijk ook broodjes worst. Het hele spektakel duurt uren met veilingmeesters, die elkaar om 't uur aflossen. Je ziet een hoop rotzooi in de auto's verdwijnen. Die spullen beginnen tzt aan een volgend leven op de volgende veiling. Kringloop als volksvermaak dus. Maar zo'n veiling heeft ook/bovenal een grote sociale functie. En de prijzen ? Veel tussen de € 2 en € 20 euro en lang niet altijd echt een koopje. We boden een paar keer maar kochten alleen een rugzak van berkenschors. Ja Truus, ..het virus is gezaaid en het begin is er.

Het grote project van de laatste weken is de bouw geweest van een brug, zoals zie hier zeggen, voor de ingang van het gastenverblijf. Eigen ontwerp, advies van Bosse, en ons huwelijk is nog in stand. We bedoelen het zelfde,

maar het duurt even voordat we dat allebei doorhebben. Onze grote zorg is nu dat Karel bij z'n volgende bezoek het aanziet en 'het toch maar even verbetert, omdat....' Hartstikke goed bedoeld natuurlijk

want zijn trapopgang voor het lofthus staat als een blok ! We zijn erg tevreden over het eindresultaat en wachten nu op de 'zegen' van Karel. Met deze opgang is het nu ook voor mij (Hnk) makkelijker naar binnen lopen. En als we straks met de trap in huis aan de gang gaan willen we in het gastenverblijf gaan wonen.

De berichten van thuis zijn goed. Frau Beum komt goed de zomer door, Jasper is enthousiast bij de Nierstichting begonnen, Jolanda feestelijk getrouwd, Karel past op de scootmobiel en Fre is attent op onze post. Chris was jarig en bbqued breeds en groots, Laura heeft al succes met dansen, Marije is de trotse moeder, Hanneke afgestudeerd,Truus had een gebakje op Elsbeths verjaardag en onze trouwdagen vierden we een week later bij Valkojan. Genoeg reden tot dankbaarheid dus.

Met Michael Jackson hebben we weinig tot niets. Is dat raar ? Met de TOUR des te meer en we blijven op voor de Avondetappe. We kunnen immers toch uitslapen ?

Midsommardagen 20 juni 2009

Midsommarafton 2009 in Hede

In een weggewaaide bui
zet het bloemgetooide meisje
zingend haar eerste schreden
in een oud volksgebruik.

Dansend rond de majstang

Symbool van vruchtbaarheid

bekleed kruis en alfa en omega.

Middelpunt van dans voor het leven.

Viool en trekharmonica

spelen muziek uit het verleden

een zonnestraal
in het miezerige Hede(n).

En dan is er warme koffie

en een zoete wafel.

Zo beleefden we gisteren de midzomerviering in Hede samen met onze betalende gasten Ellen, Michel en dochtertje Flore (13 maanden).

En vandaag moet het haardhout gehakt en gekloofd te drogen liggen. Dat is niet gelukt.Maar met hulp van Bosse en zijn 4hjuling ligt het hout nu wel voor de ladugard.We verbeterden het houthok en het teamwork `zagen´is ondertussen begonnen. Nog vele stammetjes te gaan. Toch gaat er niets boven stoken van eigen hout. Wat geeft dat een voldoening.je mag hier trouwens nog gewoon lekker fikkie stoken. De dode frambozenstokken zorgen jaarlijks dan ook voor een feestelijk vuur.

Midzomer...deze week hoorden we de definitie van de zomer hier: dagen met een gemiddelde daagtemperatuur van boven de 10 gr C. De nacht bestaat uit ongeveer twee uurtjes schemer.En ieder jaar opnieuw is het beleven van dat lange licht een bijzondere ervaring.

Het werd geen reis naar Sundsvall maar een rit zuidwaarts. Op bezoek bij Piet en Co,van de cursus Zweeds,met een vakantiehuis in de buurt van Arvika , zo´n 5 uur rijden en door naar Truus in Munkfors om het vorderen van de bouw te zien en de fiets op te halen.De bouw gaat ontzettend snel en het wordt prachtig.Het waren gezellige en hartelijke dagen waar we allemaal van hebben genoten . Jaap is inmiddels weer naar Nederland voor de laatste werkweken tot aan zijn VUT .Onderweg heeft hij Gerke opgepikt , die op weg naar huis een ongeluk heeft gehad Auto in de prak,maar zelf gelukkig niets.Engelenwacht heet dat hier.

En natuurlijk even langs Ikea in Karlstad.Wat een genoegen: Het was zo'n vertrouwde Ikea als vroeger in Groningen en het was er erg rustig zodat we al heel veel "nyheter"van het volgende seizoen hebben gezien.Elsbeth had van Piet en Co een halve auto vol planten meegekregen,zodat ik mijn kastje (Hnk) maar niet meer heb gekocht.

Op de terugweg aten we bij/op Dutch Mountain tussen Torsby en Malung. Jawel...Nederlanders met hachee op de kaart.Heerlijk,maar het gercht heet hier nu stoofpotje omdat Zweden het associeerden met hasj en het dus niet wilden eten.Vooroordelen worden ook hier makkelijk bevestigd.

De fiets heeft de reis,half opgevouwen , goed doorstaan en is al volop in gebruik.Deze week is het mijn (Elsb.)beurt om het openbare toilet achter de dorpswinkel schoon te maken .Dus nu kan ik op het fietsje heen en weer.

Gisteravond hebben we met de buurt gegeten ter gelegenheid van Midsommerafton.

Volop verbazing dat we dat in Nederland niet kennen.Hier ligt het hele land plat.Net als Nederland als ze in de finale van het EK voetballen.Haring, nieuwe aardappelen en aardbeien zijn het verplichte onderdeel van het menu.Wij hadden erwtensoepop het menu,want we weten uit ervaring dat het koud is tijdens Midsommar.Ook nu, dus vonden wij erwtensoep wel een goede keus.Maar ik heb toch maar snel aardappelsla en verscholen ei gemaakt,want je moest allemaal je eigen eten meebrengen.De verscholen ei oogste veel bewondering.Nooit zoiets gezien!

Co's planten hebben een plekje gevonden in de perken.We kochten dit jaar een boekje op een rommelmarkt over tuinieren in koude streken.Daarin wordt uitgelegd dat planten in bepaalde zone's hun eigen jaarritme in de genen hebben.Dus gaan onze illegaal geimporteerde planten uit Nederland te laat in de winterstand en bevriezen.Niet meer importeren dus.

De kraanvogels horen we voortdurend,maar zien we nog niet.(Ze groeten Berno en Heileen ).

Ook de eksters zijn terug en proberen de jonge vogels van kleinere soorten te eten. Regelmatig jagen we ze weg,maar het is niet voldoende.De muggen hebben hun eerste verspieders gestuurd.

Inmiddels hebben we een oude boomstronk uitgegraven.We voelden ons een kaakchirurg.Misschien is dat toch wel een leuk beroep !

Zweden maakt zich op voor het voorzitterschap van de EU over 10 dagen.Dat betekent dat over een maand alle energie- en milieuministers en hun (gehuwde !)partners in Are confereren. Al met al worden er zo'n 400 mensen verwacht voor twee dagen.Leuke promotie voor ons gebied en goed voor de economie. Maar of dit nu de manier is om de EU dichterbij te brengen ?

Nationaldagen 6 juni 2009

Nationaldagen firas som helgdag
Sveriges officiella nationaldag är sedan 1983 den 6 juni, årsdagen för Gustav Vasas val till Sveriges konung 1523 och för antagandet av 1809 års författning. Dessförinnan var 6 juni inofficiell nationaldag i egenskap av Svenska flaggans dag (instiftad 1916). Den 6 juni 2005 firades för första gången den svenska nationaldagen som helgdag. Detta beslutade riksdagen hösten 2004. Samtidigt togs Annandag pingst bort som helgdag.
Nationaldagen firas i de flesta kommuner runt om i Sverige. Många kommuner kommer att ha en särskild ceremoni för nya svenska medborgare i kommunen.

We zitten vandaag binnen, hoewel het Nationaldagen is. In het dorp is een bijeenkomst op het grasveldje bij de winkel met een heuse koekjesbakwedstrijd (7x woordwaarde) en in Sveg zijn de festiviteiten iets uitgebreider, maar het is ook koud!10 graden. Vooral ik (Elsbeth) had geen zin om daar te staan kleumen.
Het kan dus wel: een kerkelijke feestdag inwisselen voor een ander feest. Het aardige is wel dat het ontbreken van 2e Pinksterdag je weer bepaalt bij de inhoud. Die inhoud wordt overigens vooral bepaald door herinneringen aan Scala Gymnastica´s en toogdalen. Dat was de manier om jongelui gecontroleerd te koppelen, toch ?

Over koppelen gesproken. Voor onze zomerbuurvrouw Anne-Marie zijn we vorig najaar via het Dagblad vh Noorden op zoek gegaan naar een kennis uit haar jeugd. Een Groninger. Elke maandag in de krant gekeken of het bericht is geplaatst. Maar nee… en we zijn hier nog maar net of het wordt gepubliceerd en komen er hier een aantal telefoontjes. Allemaal heel leuk en het contact is hersteld.

De komende dagen is er weinig verbetering in de temperatuur,dus we denken erover om volgende week voor twee of drie dagen naar Sundsvall te gaan.Overnachten in de jeugdherberg en uit eten bij Ikea.Zo ongeveer.We willen namelijk een parasol kopen ( we blijven optimistisch ).en ook een nieuw verwarmingselement ( oliegevuld) die minder stroom vraagt.( we blijven ook realistisch) Bovendien is het wel leuk om in een grote stad te zijn. Eventjes dan.
14 of 15 juni komen de mensen aan wie we het gastenverblijf verhuurd hebben,dus dan moeten we terug zijn.

Bovendien vraagt de tuin veel tijd. Maar dat is vrijwillig. De meeste planten hebben de winter overleefd en beginnen aarzelend uit te lopen. Behalve de rabarber. Die groeit zich rot en we aten al een klein bakje pp. Er kwam een knop in, die ik eraf heb gesneden en er naast op de grond gezet. Ook die is gaan wortelen en groeien. We hebben al rabarber gegeten.

Ook heb ik andijvie en spinazie gezaaid in een klein en provisorisch kasje van plastic bogen met een stuk plastic erover. Het is in ieder geval opgekomen. Er is nog veel zaad over,dus volgende week nog maar een stukje inzaaien. Radijs heb ik nu uitgepoot en lijkt het goed te doen. Nog even en ik ben zo iemand geworden, die niet meer op vakantie kan vanwege de tuin. Waarschuw me op tijd ! ( Henk loopt inmiddels buiten om een paar foto's te maken).

We hebben al van het land gegeten of liever van het bos. We kregen paddenstoelen die er erg eng uitzagen en voelden. Donkere sponsachtige en natte bollen. Je moest ze eerst drie keer afkoken om het gif te verwijderen. Maar uiteindelijk vonden we er weinig smaak aan. De najaarspaddenstoelen zijn lekkerder. Vriend en paddenstoelenexpert (8x woordwaarde) Piet Glazenburg belde al met alle informatie, die hij kon vinden op onze mededeling van de oogst. We leven nog en voor een paddenstoelenliefhebber (10x woordwaarde) is het hier een paradijs.

Het bos geeft ook hout. In het kader van bosbeheerbeleid (6x woordwaarde) heeft buurjongen Manne deze winter het bos uitgedund. De berkenstammetjes hebben Gerke en ik (Henk) eruit gehaald en gestript. D.w.z. Gerke sleept en ik zit op m´n kont te strippen. (nee, nee..niet in die betekenis). Nu gaan we binnenkort samen met Bosse en met de fyrhjuling het hout naar het huis slepen. En dan ben ik weer aan de bak voor de mootjes.
We branden nu trouwens soortgelijk hout dat Fre en ik in het voorjaar 2004 uit het bos haalden. Boswerk is therapeutisch sterk aan te bevelen !

We hebben woensdagavond toch wel met enige ongerustheid naar de uitslagen van de verkiezingen gekeken. Zijn we zo kortzichtig aan het worden? Hoewel het Europese Parlement ongetwijfeld korte metten maakt met deze partij.
Hier in Noord-Zweden is het overigens niet veel beter. Weg met het Verenigde Europa,maar… kom maar op met alle subsidies . En al helemaal geen euro"s. Houd vast aan de kronen en Zweden voor de zweden. Inmiddels is 51% voor de invoering van de euro, maar een besluit is er nog lang niet. Hier wordt morgen gestemd en de grootste en gevaarlijkste buitenstaander is de Piratpartie. Zij willen o.a. muziek van het web vrij en zonder kosten kunnen downloaden. Weg met auteursrechtelijke bescherming ! Verder geen programma maar wel veel stemmers naar verwachting. Zeg maar Wilders op zijn Zweeds. Maar er wordt inderdaad wel heel (te) veel geregeld vanuit Brussel. Dat zou ook iets minder kunnen. Laten we hopen dat Wilders tegen de tijd dat de parlementsverkiezingen komen heeft laten zien dat zijn weg ook nergens toe leidt.

Zo, dit waren de overpeinzingen op Nationaldagen. De dag waarop Zweden haar nieuwe Zweden verwelkomt met een vlag, organisaties en personen wegens hun maatschappelijke verdiensten eveneens een vlag krijgen en de meest geïntegreerde nieuwe Zweed Zlatan Ibrahimovic (een schoolvoorbeeld ! ) voor zijn vaderland Zweden vanavond de Deense voetballers moet verslaan. En de winst op Roland Garros voor de Zweden voor het oprapen ligt. Succes Robin !
Hoewel het nog moet groeien heeft deze dag toch wel iets en als het moet kun je 2e Paasdag ook wel naar de woonboulevard.

Vanavond om zeven uur koffie met iets erbij bij Britt en Bosse als beloning voor Elsbeths hulp bij het opschonen van haar aardbeienland. Gerke is weer onderweg naar huis en denkt om een uur of twaalf vannacht thuis te zijn. Maar voor ons mag dat nog wel even duren.

Berichten van Nordibacka

We zijn er weer en gingen na in de stromende regen ingepakt te hebben vorige week zondag op weg naar Nordibacka echt terug in de tijd. Prachtig bloeiende koolzaadvelden in Duitsland, Denemarken en Zuid-Zweden. En dan gaat het voorjaar achteruit en worden de knoppen kleiner.Hier zijn de berkenhaagjes nog transparant en sommige bomen staan nog niet in knop.Maar de temperatuur is lekker en we zaten al volop in de zon. Mooi op tijd dus om opnieuw van het voorjaar te genieten en voor het eerste grasmaaien aan te zijn. We zijn ondertussen begonnen met het aankleden van het terrein rondom het huis. Hier en daar moet er ook wel wat worden gerepareerd.
Maar goed...tied zat !

Drei-eck Hamburg-Zuid was afgesloten en we moesten aan de noordzijde langs Hamburg.We hadden nu wel 's een keer de kaart bij ons en reden een prachtige toeristische route. Het kostte meer dan een uur, maar we reden eerder minder dan meer kilometers naar Puttgarden.'s Avonds weer heerlijk gegeten in Burg in het cafeetje dat we in september bij toeval ontdekten. Overigens kun je in Dtslnd met z'n beiden eten voor de prijs van een, vergeleken met NL.

Maandag avond overnacht bij Jaap en Truus Metselaar in Munkfors.Zij verhuizen dit najaar definitief naar Zweden en toevallig bracht hun verhuizer dinsdagmorgen al de eerste spullen.Daaronder ook de fiets die Elsbeth hier gaat gebruiken. We zaten al vol en moeten de laatste paar honderd kilometers fietstransport nog regelen.Truus is overigens een meester in het gezellig aankleden zoals je dat in de Seasons ziet. Wij gebruiken daarvoor inmiddels het werkwoord 'vertrusen'.

We hebben inmiddels een perk aangelegd met stenen uiteraard en daarin illegaal ingevoerde grasjes gepoot. En ach ..de vuurplaats was weer een beetje ingestort, het muurtje van de tafel moet opgemetseld worden ten dele en er ligt veel gerooid hout in het bos,dat tot brandhout moet worden verwerkt. Het bordes voor de groepsfoto dat Karel vorig jaar bouwde heeft de winter prima overleefd en ziet er nog prachtig uit.

De inbelverbinding internet liep heeeeel eeeerg traag en dat hebben we inmiddels kunnen oplossen met mobiel breedband. Maar ja voor alles heb je hier een persoonsnummer nodig en dat hebben we niet. Gelukkig buurvrouw Britt wel en soms komt het allemaal weer goed.
Vandaag regent het volop en dat is goed voor het gewas. ,t Was wel erg droog hier ondertussen.