Atlantis

Atlantis

In de Odyssee is er al sprake van het land van de Cimmerians, ten noorden van de Kaukasus, met haar lange zomerdagen en lange winternachten. Wat later in de tijd meenden de Grieken dat er in het verre Noorden een gelukkig volk woonde in een land waar het etmaal rond de zon scheen. De Hyperboreans, die in de bossen leefden, zongen en dansten en een oneindig leven leefden. Der dagen zat sprongen zij vanaf een hoge klif hun einde tegemoet na eerst gefeest en gevierd te hebben.

In zijn "Alantica" ( 1679-1702) bewijst de uit Uppsala afkomstige professor Olav Rudbeck de oudere ( net iets minder bekend dan zijn collegae Linneaus en Celcius) onomstotelijk dat met het verloren  Atlantis uitsluitend Zweden bedoelt kan zijn. Op zijn minst voert hij daarvoor wel 70 citaten  aan uit de teksten Plato.  Maar misschien hebben de Grieken en de Zweden de Gothen met elkaar verwisseld.

Plato's beschrijving van een mythisch eiland komt over de hele wereld in vele verhalen voor, in de vorm van een aards paradijs dat ten onder gaat aan natuurrampen. Zover is het hier nog niet al zijn er wel voorspellingen dat in 2080 de laatste eland Zweden verlaat  omdat het te warm is geworden. Wij worden regelmatig bevraagd over het bijzondere dat Nederland grotendeels onder de zeespiegel ligt en hoe gevaarlijk het wonen bij ons is.

Maar ja... wat te denken van Jornandez, een Goth, die beweert dat het Noorden " the factory of the human race" is.  Montesquieu schrijft over de Scandinaviërs dat zij de bron zijn van de Europese vrijheid, althans de vrijheid die men anno 1748 waardeerde. Hij beschouwt de noordelijke landen als gebieden waar voor tirannie en slavernij, producten van de zuidelijke landen, geen plaats meer is omdat de natuur hen allen gelijk heeft gemaakt. Iets van deze gedachten blijft nog steeds  overeind in de huidige discussie over de Europese samenwerking.

Nordibacka als Atlantis, als mytische oase, als persoonlijke beleving in 2012. Misschien ? maar je kunt op ontelbare andere plaatsen gelukkig zijn of worden. De kranten hier melden de zelfde problemen als in Nederland, ook al hebben we hier nog de Zweedse Kroon. Europa is meer verbonden dan vaak wordt gedacht. Dat dat waardevol is en de enige weg naar een vreedzame en stabiele toekomst zie je als tijdelijke emigrant misschien iets scherper dan de beslissers in regeringscentra. In 1973-1974 woonden we in Leuven. Nu deels hier en beide ervaringen doen je blik veranderen.

Toch voelt Nordibacka wel een beetje Atlantis voor ons.

Na deze bespiegelingen terug naar het gewone leven met werken in de tuin, een klussende Karel, de gewone dingen doen en gezellig koffiedrinken enz. met Karel en Greetje. Karel mocht opnieuw het orgel bespelen van de kerk in Vemdalen en als vaste enige bezoeker van zijn optredens kan ik zeker vooruitgang melden. Ik heb met genoegen geluisterd terwijl Elsbeth en Greetje loppisden, dat is snuffelen in een rommelmarkt. En ook al zoek je niets je vindt altijd wat. We stoken fikkie, dat mag hier tenminste en iik doe m’n middagdutje in de hangmat.

Een dagje Östersund is naast winkelen ook veel "vaste" boodschappen doen. Moeiteloos kom je de dag door en dan is het nog twee uur rijden naar  huis.

Truus en Jaap waren onderweg en vereerden ons met een gezellig bezoek. Een paar uurtjes bijpraten en het Zweedse leven van commentaar voorzien kunnen we eindeloos volhouden.  Genoeg stof voor de volgende keer.

Britt verraste ons met een flesje seringensiroop. Ze bloeien volop momenteel en net als met vlierbessen maak je er lekkere sap van. De natuur loopt zeker twee weken achter. De aardbeien uit Jámtland komen er nu pas aan. Omdat het koeler is groeien ze langzamer en zijn daardoor veel zoeter. Elk nadeel…. Maar de prijzen van de zuidelijke aardbeien zijn schrikbarend. (ca € 4,00 per bakje). Goed dat we zelf ook een perkje hebben.

Nordibacka ligt boven het witte vlak middenop

We spreken wel een redelijk woordje Zweeds en soms ontdek je na jaren een vertaling waarop je al lang wacht. We wonen aan Kölvägen. Köl=kiel; väg=weg; de Kielweg (of in ons aangepast spraakgebruik: de Kielsterachterweg en zo zijn we weer thuis). Nu ontdekte ik een (lokale) betekenis van het woord Köl= wat groter hoog gelegen moerasachtig gebied;grote samenhangende bosgebieden tussen landschapsgebieden. Kijk dat past nu precies in ons 'straatje', dat in de praktijk een zandpad is.

En tenslotte

-kunnen we aan de wildscore een haas toevoegen, die onder ons keukenraam zijn ontbijt nuttigde

-gedragen de eksters zich ergerlijk ten koste van jonge vogels en een uil

-horen we de kraanvogels, maar zien ze bijna niet.

-van de echte grote vijf: wolf, beer, lynx, veelvraat en koningsadelaar hebben we nog niets gezien maar er wordt veel over hen geschreven in de krant.

- gingen we zondagmorgen naar een veiling van de inboedel van een boerderij. Regen, zon, regen, zon en de veiling buiten ging onverdroten door. Je wilt handel of niet

Hartelijke groet vanuit Atlantis !