De dagen lengen

Het lijkt wel of de dagen al langer worden. We zijn nog maar ruim twee weken na de kortste dag en we zullen het ons wel verbeelden. Of komt het doordat we dichter bij de natuur wonen ?
Met de kou hebben we trouwens wel geluk, want met gemiddeld - 10 tot - 15 graden is het lekker weer. Af en toe een dag en/of een nacht met een uitschieter naar zo'n - 30 maar dat is het dan ook. Wel hebben we relatief veel sneeuw en dus is het veel sneeuw scheppen. Ook buurman Torbjorn heeft met zijn grof geschut al zes keer geveegd.


De week met Wills, Jur en Jannet was erg gezellig. Ze hadden een goede reis heen en terug en dat is toch ook altijd iets om even bij stil te staan. We wilden in die week met elkaar zo nog even stil bij het overlijden van onze moeder. We hebben veel gepraat, herinneringen opgehaald, een van haar flessen beerenburg opgedronken en van elkaars gezelschap genoten. 

Ook werd er gewinkeld, gelanglaufd, gesparked (dat is lopen en glijden met een stoeljesslee)en een beetje rond het huis geskied. 

Alles kun je doen vanaf de voordeur en dat is lekker gemakkelijk. 
Henk heeft weer geprobeerd te skieen. 

Oudejaarsdag 2004 stapte hij voor de laatste keer van de ski,'s. Na het fietssucces van de zomer was nu het skieen in de herkansing. Hij stond wel veel steviger dan twee jaar terug toen hij het ook even probeerde. Lopen met ski's ging prima, maar zodra het op glijden aan kwam ging het mis en moest Jur hem steeds weer oprapen. Dus dan toch maar gewoon aan de 'spark'.

Een groter succes waren de ritten op de sneeuwscooter. Eerst een rondje dorp samen met Leon, die met Karin en hun zoons sinds het najaar hier wonen en uit Nederland afkomstig zijn, en op Nieuwjaarsdag een rit van zo'n 30 kilometer onder leiding van Bosse. Nu is balans op een zware machine in ongelijk terrein ook iets speciaals. Zeker als je er toch al af en toe moeite mee hebt. Gelukkig waren Jur en Bosse op de achterhand om Henk weer in het rechte spoor te krijgen. Maar ook hier baart oefening kunst.En ze zagen nog rendieren ook.
Al met al hebben we samen een bijzonde week beleefd waarop we met heel veel plezier terug zien.

Na hun vertrek herneemt het leven zijn gewone gang. De Zweden vieren ook nog Trettondagen(Driekoningen) en dat maakte de afgelopen week nog tot een echte vakantiewerk.Doordat de kerstdagen ongunstig vielen heeft een deel van de omzet in de toeristenbranche zich naar deze week heeft verplaatst. Maar dat het hoogseizoen is hier dat is duidelijk. Er is fors geïnvesteerd en met Kerst werd een nieuwe lift geopend, de langste 6stoels lift van Zweden, samen met twee nieuwe afdalingen. Maar ja de Zweedse economie is de beste van de EU.(en dit keer is het waar)

Elsbeth heeft deze week een verschrikkelijke ontdekking gedaan. Op de radio worden vaak boeken voorgelezen en zo kwam ook het sprookje Sneeuwwitje voorbij. Nu blijkt dat de boze koningin Elsbeth heet. Ze herkent zich er niet in. (Dit ter geruststelling voor Marije en Jeanette).


Overigens is het Zweedse woord voor het Nederlanse e-book reader (!) gewoon läsplatta (vert. Leesplaat). Wat zijn we toch lui met onze moedertaal.
Woensdag gaan we weer aan de rit naar huis. We overnachten in de jeugdherberg van Motala- die ziet er leuk  uit op het plaatje- en dan door naar Olofstrom waar  we een paar dagen blijven  bij Kjell en Annika en de banden weer moeten wisselen.

Tot ziens dus in Haren.


Elsbeth en Henk

PS. Hartelijk voor alle kerstkaarten die we hier per post of mail ontvingen. Ze hebben ons huis prachtig versierd.