Twee weken later

Twee weken later heeft de titel van de vorige blog een omgekeerde betekenis gekregen. We zijn er weer: in Haren, wachtend op de komst van ons vierde kleinkind en daarmee ook Jasper en Jeanette, en onszelf,  geruststellend.

Op de mooie zomeravond voor ons vertrek hebben de nieuwe 'grillplats'van Anne-Marie uitgeprobeerd. Een prima plek om gezellig te praten en te eten.

De volgende dag reden we een eerste grote etappe, zo'n 550 km., naar Forsvik. Dat ligt bovenaan tussen de grote meren. Hier bevindt zich de oudste en hoogst gelegen enkele sluis in het Götakanaal. De sluis is op 13 oktober 1813 ingewijd en vernoemd naar koning Carl XIII, de regerend vorst. Het Göta kanaal werd gebouwd door 58000 Zweedse soldaten en is nog steeds een toeristisch hoogtepunt. De 'grote' passagiersboten Juno, Diana en Wilhelm Tham passeren de sluis regelmatig. 

Naast de sluis ontstond natuurlijk industrie, dat gebruik maakte van waterkracht voor het zagen, malen van meel en het bouwen van boten. Het is een interessant industrieel monument geworden. 
In de voormalige arbeiderswoningen is een sfeervolle jeugdherberg ingericht.

Daarna ging de rit naar Zuid-Zweden, waar we tussen Helsingborg en Landskrona heerlijk aan het zeestrand verbleven. Het was warm, zoals steeds de laatste weken. In de auto moest beurtelings de koeling aan of het raam open.
Landskrona is bekend om zijn vesting. Bourtange heeft geen fort, maar is mooier en knusser dan dat wat wij vanaf de buitenkant konden zien. Om de binnenkant te zien waren we de volgende dag veel te vroeg en troffen een gesloten hek. Toen hebben we maar ontbeten met het zicht op Denemarken.

Oude herinneringen brachten ons die dag naar het eiland Moen.Marktdag in Stege en smoordruk druk maar sfeervol. Zo'n 25 jaar geleden was de ruim 500  treden tellende trap naar de voet van de krijtrotsen amper te vinden aan de zijkant van een parkeerveldje.

Vandaag staat er een informatiepaviljoen en is dit gebied een walhalla voor wandelaars en mountainbikers. Het was warm, druk druk, druk, druk en volop hoogseizoen bij de ijs- en frisdrankverkopers. Ons geheugen is gereset.

Perfect is de 270 m lange loopbrug voor onze categorie bezoekers. Zo  konden we toch nog de krijtrotsen aanschouwen.

Als een van de laatste auto's kwamen we de volgende dag op het trein- en trailerdek van de veerboot naar Puttgarden. De laatste foto van de vakantie is een ode aan onze Opel Zafira, die ons duizenden kilometers trouw heeft gediend en nu zijn laatste thuisreis maakte.

Dank voor jullie reacties en hopelijk hebben jullie 

deze zomer met plezier meegelezen.

Kram,

Elsbeth en Henk

Ze zijn er weer: zomerkoninkjes

Ze zijn er weer: de zomerkoninkjes. Dat herinnert aan de reclame voor de aardbeien. En inderdaad, deze week plukten we eerste eigen aardbeien. De zoete kleine smultron (bosaardbei) aten we al eerder maar nu is het tijd voor de echte oogst.De frambozen komen er aan, de zwarte bessen zijn er bijna en we hebben 7 kruisbessen gespot (de struik slaat aan !) Allemaal veel later dan in Nederland en ook weken later dan in Zuid-Zweden. Dit land is verdeeld in verschillende klimaatzones en dat merk je ook. Op de markt zijn de aardbeien dit jaar behoorlijk aan de prijs met ruim  € 4,00  voor een liter/een bakje. Dus loont de tuinarbeid.

Ze zijn er weer. De vogels dit jaar. Allemaal smullen van de haver en de peulen die de buurman dit jaar verbouwt voor zijn koeien. De specht die ons huis lekker vindt. Het konijn dat van het gras smult en niks niet bang is. De 'knot' die bij ons jeukplekken achterlaat, ondanks het feit dat we steeds meer immuniteit opbouwen. Natuurlijk zijn er ook muggen (niet heel veel), maar daar wen je ook aan. En het waait toch wel vaak op deze heuvel.

Ze zijn er weer. Eerst onze vrienden Piet & Co, op de terugweg van een vakantie in Noorwegen op weg naar hun zomerverblijf in Värmland. Daarna Kjell & Annika onze Zweedse vrienden uit Olofström. Gasten voor een of twee nachtjes en het is gezellig om bij te praten in een ontspannen sfeer. 
Ons gastenverblijf is van alle simpele gemakken voorzien en een prima onderdak.

Piet & Co kennen we van de cursus Zweeds en ontmoeten we ook in Nederland. Kjell & Annika uiteraard van de jarenlange sportuitwisselingen. Met hen zagen elkaars kinderen opgroeien en kleinkinderen geboren worden. We spreken elkaar standaard rond de jaarwisseling, vaak een telefoontje tussendoor en ook regelmatig persoonlijk. Maar vergeet niet dat Zuid Zweden 800 km verwijderd is van Härjedalen en van Haren.

Wij zijn er weer en hebben een rustige zomer.Tuinieren, verven, een boompje omzagen, een fikkie stoken, buiten zijn. Het gewone ritme in erg warme weken (ook hier). Regelmatig onweer ver weg of heel dichtbij en soms een daarmee samenhangende stroomstoring. Dat went ook. De electriciteit komt vanzelf weer terug.

Dat we hier rustig kunnen zijn is mogelijk door de hulptroepen thuis. Zij kijken naar de post, zorgen voor het opladen van de scootmobiel, letten op het huis, enz. De collega's doen hun best in de winkel en de omzet gaat gelukkig goed.Een symbolisch bloemetje voor jullie allen.

Omdat het rustige weken zijn voegen we een paar plaatjes bij van Nordibacka. Om de sfeer te proeven.  Wij voelen ons ook zomerkoninkjes.
Hartelijke groet uit een zomers Nordibacka.
Elsbeth en Henk

begin 80-er jaren

zomer

voorjaar

zomer

herfst

winter

Zomercultuur

De zomer in Zweden kenmerkt zich door handel en cultuur. Misschien voelen we ons daarom wel zo goed thuis in dit land.
Op vele plaatsen organiseert de Svenska Kyrka (Zweedse kerk) een muziekprogramma onder de titel Musik i Sommarkväll (Zomeravondmuziek). In Vemhån traden onlangs drie musicerende dames met zang ( ook a-capella), piano, viool, fluit, blokfluit met een prachtig jazzy programma. De kerk zat met 60 mensen bijna vol en dat maakte ook de musici erg blij. Het programma eindigde met een prachtige versie van Gabriellas sång uit de film Så som i himmelen (As it is in heaven). 
Dit lied behoort al bijna tot de canon van de Zweedse muziek.Het is een lied over het gevoel dat je je leven moet leiden op jouw manier. De film had overigens ook zo in dit dorp opgenomen kunnen worden.

Zaterdag waren we bij een lezing van Bo Lundmark over zijn leven als pastor voor de Samen bevolking. Lappen is een scheldwoord. Ontroerende en interessante verhalen over ontmoetingen in een gebied zonder wegen. Buurvrouw Anne-Marie maakte ons op zijn boek en de lezing attent. Wat mij eveneens aanspreekt is het praktische van zijn liberale verkondiging. Lezing en signeren, het is net als thuis.

Bo publiceert vaak kleine gedichtjes in de lokale krant, maar maakte tijdens zijn leven ook veel teksten op psalmmelodieën. Onlangs is de eerste vrouwelijke aartsbisschop aangetreden in de voormalige staatskerk. Antje Jackelen is van Duitse origine en heeft, zelf immigrant zijnde, een duidelijke boodschap van tolerantie en verdraagzaamheid. We hebben geinteresseerd geluisterd naar een radioprogramma van een uur waarin zij sprak.

Handel, handel en nog eens handel. Overal zijn er grotere en kleinere rommelmarkten (loppis), groot en georganiseerd of thuis in de garage. Soms is het rommel, een andere keer is de rommel netjes uitgestalden soms tref je een werkelijk koopje. Daarnaast heb je veilingen, waarbij soms ook hele inboedels worden verkocht. Eigenlijk is het een groot systeem van hergebruik. Je koopt dingen en bij een volgende veiling laat je weer spullen verkopen.

Huishoudelijke spullen, gereedschap, schilderijen, meubels en kasten, fietsen en ga maar door. Het hele systeem is zo gek nog niet merken we meer en meer. Het is een vast onderdeel van de zomer. Niet in het minst door het sociale element dat er mee verbonden is.


Zomermarkten staan in veel plaatsen op het vaste zomermenu. Het is een mix van rondreizende handelaren en lokale zolderopruimers of verkopende hobby-isten. Met een kleine bevolking is het nooit druk maar je ontmoet er wel mensen. Sinds een aantal jaren staat op de weekmarkt een geëmigreerde Nederlandse kaasboerfamilie waar we onze voorraad kaas aanvullen. Want behalve de kaas uit het noordelijke Västerbotten is de kaas hier minder smakelijk.

De dochter van de familie Sloof is jeugd-wereldkampioen in een ski-discipline en mistte de Olympische Spelen in Sochi net. Als ze traint in Noorwegen verblijft ze bij de zus van onze vrienden ontdekten we vorig jaar. Zo blijft de wereld heerlijk klein.

Dan zijn er in deze periode ook talloze schenkerijen in historische gebouwen. Allemaal vrijwilligerswerk om een paar extra kronen te verdienen. En soms doet de gemeente buitengewoon formeel en stelt ze bijna onmogelijke eisen aan de voorzieningen. 

En in de zomer koop je natuurlijk
de kerstspullen op de loppis.

Er wordt maximaal buiten geleefd  in de zomer en gelukkig was het de laatste twee weken prachtig zomerweer. Dan wordt alles weer net een beetje mooier. 

Buurvrouw Britt organiseerde zaterdag een maaltijd voor alle buren. We waren ook uitgenodigd en het was erg leuk  en gezellig. Aan het einde van deze week komen onze vrienden Kjell en Annika uit Olofström een nachtje slapen. Vanavond aten we elandrolletjes in een saus bij Anne-Marie, die haar broer op bezoek heeft. Heerlijk en je weet dat de eland door de jachtclub van Martin is geschoten.

Maar er zijn ook droeve dingen want onlangs overleed Martin Biesheuvel uit Stockholm. Martin en Birgitta kennen we al 40 jaar en we waren wel bij hen te gast. Bovendien hebben we nog steeds kontakt met hun dochter Helene. Dan merk je weer hoe je op een bepaalde manier met dit land vergroeid bent geraakt.

Hartelijke groet
Elsbeth en Henk

Markt in Vemdalen

Veiling in Vemhån

De tweede boekhandel

Voor de veiling

Een voorbeeld voor de Harense Historische Reeks

Veel kleden, heel veel

Hartelijke groet
Elsbeth en Henk 

Zo dag en deur

Nee, nee, zo ziet ons leven er niet uit hier op Nordibacka. Hoewel iemand dat wel dacht en Elsbeth deze kaart zond voor haar verjaardag. Al is voor Henk een middagdutje nodig om op de been te blijven. We schreven al eens eerder over het gewone leven hier. Het leven is net als in Haren. We doen boodschappen, de administratie, koken, eten, kijken tv, lezen en beantwoorden de mail en soms doen we een tochtje. Niks bijzonders. Maar moeten we wel aan de slag met de tuin en er zijn altijd kleine klusjes, die gedaan moeten worden.
En dan is er ook koffie (met fika) bij Britt en Bosse of een heerlijke maaltijd op Midsommardagen bij Anne-Marie. Zo verwarm je ook een koude Midsommar.

Het bakken van ons dagelijkse en lekkere brood houdt ons uit de tuin. Dat is niet zo erg want het weer is allesbehalve zomerweer de laatste twee weken. Tot zo'n 5 tot 10 graden overdag en 's nachts richting 0; nat en veel wind.
Dat bakken leverde de laatste weken leuke woordspelingen op: Nordigebacka (Grieteke); Nordibagare (Jasper). Als dank

aan hen een blog met veel (ge)bak(sels). (bagare (zw)=bakker)

Maar......het weer wordt beter: we gaan naar 20 graden zeggen ze.

Boodschappen doen is een project. Kopen we in het dorp: klein ,beperkt en duur assortiment ? In Vemdalen: beter assortiment maar duur en je moet er enkele reis 20 km voor rijden. Gaan we naar Sveg, grote supermarkt en naar Zweedse begrippen goede prijzen ? 't Is wel 40 km enkele reis. Of wordt het Hede ? Eveneens 40 km enkele reis maar de beste prijs. In Sveg kun je ook de meeste andere boodschappen doen. In Hede weer niet. Jullie begrijpen: hier wordt nagedacht over de boodschappen.

Nog even wat dagelijks nieuws'

1. De storm Ivar heeft in december veel schade aangericht. Skogsverket besloot dat de omgevallen bomen omstreeks nu weggehaald moeten zijn uit het bos. Dat lukt nooit en dus komt er een jaar extra bij. Het bos is voor velen hier een pensioenverzekering. Een omgewaaid bos betekent 60 jaar wachten tot het weer gekapt kan worden. Verkeerd belegd pensioengeld kun je iemand verwijten. Maar wat verwijt je natuurgeweld ? Niettemin is het voor de betrokkenen ontzettend rot.
2. Sinds 2008 daalt, alle goede bedoelingen ten spijt, de berenpopulatie en dus mogen er dit jaar in deze streek maar 30 stuks worden geschoten. Een vermindering van een kwart ten opzichte van vorig jaar.
3. Toen we op Midzomer naar Klövsjö reden was het 6,5 graden en hadden we natte sneeuw en hagel onderweg.
We weten dat de kachel aan moet, maar zo erg hoeft het ook weer niet.
4. Gisteren waren we in Överberg voor de jaarlijkse rommelmarkt. Zo druk als het daar was hebben we hier in Midden Zweden nog nooit gezien. Maar we wisten er wel een paar leuke dingen uit te vissen.

5. Morgen, 30 juni, vieren we ons 40 jarig ouderschap. We weten zeker dat de jarige Chris een felicitatie van de trouwe bloglezers zeer waardeert. (sms 0621506871;cmboomker@live.nl) Bel hem niet (serieus) want hij is de hele dag aan het werk. 

GRATTIS CHRIS EN NOG VELE MOOIE JAREN SAMEN

Fotoalbum 
Klövsjö Midsommardans 

Vertelster in het Hembygdsgård

Midzomer blijft een blij feest al zagen we mensen met handschoenen aan.

----

Loppis Överberg

Studiebezoek

Överberg, 

2 boekhandels maximaal per vakantie zegt Elsbeth. 

Dit was de eerste.